ने मजसी ने

ने मजसी ने परत मातृभूमीला सागरा प्राण तळमळला, सागरा
भूमातेच्या चरणतला तुज धूता मी नित्य पाहिला होता
मज वदलासी अन्य देशी चल जाऊ सॄष्टिची विविधता चल पाहू
त़इं जननीहृद विरहशंकितहि झाले परि तुवां वचन तिज दिधले
मार्गज्ञ स्वये मीच पॄष्ठि वाहीन त्वरित या परत आणीन
विश्वसलो या तव वचनी मी जगद्नुभवयोगे बनुनी मी
तव अधिक शक्ती उद्धरणी मी ये़ईन त्वरे कथूनि सोडले तिजला सागरा प्राण तळमळला, सागरा
शुक पंजरी वा हरिण शिरावा पाशी ही फ़सगत झाली तैशी
भूविरह कसा सतत साहु या पुढती दशदिशा तेजोमय होती
गुण सुमने वेचियली मी या भावे की तिने सुगंधा घ्यावे
जरि उध्दरणी , व्यय ना तीच्या हो साचा हा व्यर्थ भार विद्येचा
ती आम्रव्रॄक्षवत्सलता , रे नवकुसुमयुता त्या सुलता रे
तो बाल गुलाबहि आता, रे फ़ुलबाग मला हाय, पारखा झाला सागरा प्राण तळमळला, सागरा

नभि नक्षत्रे बहुत, एक परि प्यारा मज भरत भूमिचा तारा
प्रासाद इथे भव्य , परी मज भारी आ़ईची झोपडी प्यारी
तिजवीण नको राज्य, मज प्रिय साचा वनवास तिच्या जरी वनिचा
भुलविणे व्यर्थ हे आता, रे बहू जिवलग गमते चित्ता, रे
तुज सरिस्पते जी सरिता, रे त्वदविरहाची शपथघालितो तुजला सागरा प्राणप्र

या फ़ेनमिषें हससि निर्दया कैसा का वचन भंगिसी ऎसा?
त्वत्स्वामित्वा सांप्रत जी मिरवीते भिउनि का आंग्लभूमी ते
मन्मातेला अबला म्हणुनि फ़सविसी मज विवासनाते देशी
तरि आंग्लभूमी भयभीता रे, अबला ना माझी ही माता रे,
कथिल हे अगस्तिस आता रे, जो आचमनी एक क्षणी तुज प्याला
सागरा प्राण तळमळला, सागरा

गीत : स्वातंत्र्यवीर सावरकर
संगीत : पं. हॄदयनाथ मंगेशकर
स्वर : मंगेशकर बंधू – भगिनी